Jak poradzić sobie przy rodzinnym stole, kiedy wszyscy wiedzą lepiej co jest dobre dla Twojego dziecka?

Kaboom! To tekst, który ma chyba najdłuższy tytuł w historii całego MP – ale gwoli wyjaśnienia nie będzie najdłuższy, więc trzymajcie się od od jutra serwety od stołu i zróbcie trzy wdechy i milion wydechów . Doskonale wiem co czujesz! I dzisiaj wyciągam w twoją stronę pomocną dłoń. Bierz śmiało, przejdziemy przez to razem!

Po pierwsze: jak karmisz piersią i jesz wszystko od jajek na stole po kiełbasę z chrzanem, wiedz, że robisz dobrze, jak dziecię kocham! Dieta mamy karmiacej nie istnieje. Owszem, Twoje dziecko może być podatne na silne alergeny, ale o tym będziesz najprawdopodobniej wiedzieć wcześniej. Zaraz jak tylko na twoim talerzu pojawi się coś innego niż gotowana marchewka z ryżem, a przy śniadaniu suchy chleb z małą ilością masła usłyszysz to imponujące „nie wolno!” a zaraz potem wtórujące temu ciotki, które opowiedzą Ci historie, że od zjedzonej kapusty twojemu dziecku pęknie brzuch, a w pieluszce znajdziesz z pewnością kawałek zmielonego liścia. Serio, bujda! Ja wiem, że możesz poczuć zew natury i chęć edukowania zacnego grona, ale mogę Cię zapewnić, że 3/4 towarzystwa będzie wyglądało jakbyś powiedziała co najmniej ciekawostkę, że papież jest kobietą. Ja proponuję powiedzieć jedno słowo: „Smacznego!”.

 

Po drugie: „nie noś, nie bujaj, bo przyzwyczaisz” – kurwa jego mać, mój najlepszy punkt. Ja czasami jestem jedną nogą na parapecie. Z reguły nie muszę u mojej mamy nawet słowa powiedzieć, bo tą „zaciekle walczącą” jest zawsze ona, że dzieci po to są by je nosić i bujać i u nas w rodzinie wszystkie dzieci są tak wynoszone. Chwała jej za to, bo ja mam strasznie niewyparzony jęzor i choć z reguły uśmiecham się (nierzadko z politowaniem) a z oczu tryskają mi iskry jak z mojego niegdyś popsutego kabla od laptopa, w gruncie rzeczy nie zamierzam popadać w konflikty. Serio, raz popadłam. Wdałam się w dyskusję o klapsach z bezdzietną osobą. Nie polecam. Moje ciśnienie sięgało chyba 300 na 799. Zwykle odpowiadam, że chcę schudnąć dlatego noszę ciężarki.  

 

Po trzecie:a kiedy następne?!” – nas już się pewnie w tym roku nikt nie zapyta! Juuuhuuuu! Nie no dobra. Ja mam wściek macicy i chętnie poszłabym za ciosem, nie pogardziłabym nawet bliźniakami, ale mój mąż ma więcej rozumu niż ja, więc zostajemy przy wesołej dwójce. Ja długo siedziałam twardo przy swoim „nigdy więcej dzieci!” bo Jachu też był wymagający, a jak się ma pierwsze dziecko, to naprawdę (uwierzcie na słowo!) jest o wiele trudniej, przy drugim ma się więcej luzu w gaciach. Poza tym baaardzo ,ale to bardzo się bałam i do szału mnie doprowadzały wszystkie „a moja koleżanka urodziła w 38 tygodniu wcześniaka, a drugie to już po terminie” i moje cycki w rozmiarze bardzo dużym opadały, milczałam jakbym dostała w łeb młotkiem i już mi było wszystko jedno co kto mówi obok mnie. Zwykle jednak odpowiadaliśmy „nawzajem!” lub „a wam czworaczków!”. Najlepszym wyjściem z takich sytuacji i tak jest z reguły totalny ignor, bo przecież i tak niektórzy nie kumają, że to nieładnie wchodzić komuś do łóżka i takie życzenia, ba! ciągłe pytania bywają wkurwiajace.

 

Po czwarte: „a dziecko sąsiadki to już …” (siedzi podparte poduszkami, chodzi w chodziku, je buraczkową a wszystko to w wieku 5 miesięcy! A twoje dziecko jakie ma super moce?!). Uśmiech od ucha do ucha i … „moje tańczy makarenę!”.

 

____

Ekipo droga! Ze starszymi dziećmi jest już o wiele łatwiej. Same się bronią. Lub same wdają się w dyskusje. Przy pierwszym dziecku dostajesz siedem skrajnie różnych rad i do tego sprzecznych ze sobą. Nigdy nie wiesz, której rady najlepiej się chwycić, bo po prostu nie potrafisz określić kto Ci lepiej życzy. Ciocia Wiesia, która karmiła wprawdzie mlekiem krowim całą szóstkę, ale dzisiaj to byczki takie, że hej, w sumie zdrowe, mimo tego, że w 3 miesiacu dostawały już kleik; czy słuchać wujka Miecia, który całe dzieciństwo dzieci był w robocie, ale on doskonale wie, że dziecko to na cycu musi być wychowane, tylko nawet on, wujek Mieciu wie doskonale, że nie wolno Ci jeść nic ze stołu, ale tam w kuchni to specjalnie dla Ciebie zostało ugotowane pół porcji ryżu!

Plus to poczucie, że poległaś, bo wszyscy wokoło patrzą na Ciebie jak na potencjalnego kata własnego dziecka – bo jak płacze to nie dlatego, że ktoś mu dmucha w twarz niezbyt fajnym oddechem, nie dlatego, że mizia go wąsem, nie dlatego, że tłum składający się z 25 osób gada jeden przez drugiego i dziecko ma za dużo bodźców, to wszystko – jak doskonale każdy Ci powie, oczywiście z nutką wspólczucia – twoja wina. Bo zjadłaś kiełbasę z chrzanem (co z tego, że dziecko płakało również wcześniej!), bo przyzwyczaiłaś do noszenia („my tak dzieci nie nosiliśmy!” ), bo pewnie masz wodę w cyckach (woda zdrowa, pamietaj!).

Ale, ale … nie, nie. To nie jest Twoja wina.

Siema, rzekłam – miej tę moc i olej to! I to jest moja odpowiedź na tytuł postu. Zajadę jeszcze klasykiem – dystans, dystans kurwa, bo wszyscy umrzemy.

9 komentarzy

  1. pokochalam Cię wlasnie ♡

  2. My co prawda na MM, L. jest tylko dzień starszy od Stacha ( tyle ze ten terminowy 😉), ale ten tekst trafia w samo sedno ! Jakbym widziała siebie jutro przy stole. Albo raczej gdzieś obok z rozdartym L. na rękach, bo grono ciotek i wujków bedzie sie przekrzykiwalo, prawisc swoje mądrości. Także dzięki za ten tekst! Gorąco Cię pozdrawiamy z południa 🙂

  3. „Daj babcia ponosi” i kurwa nie trafia, że mój dzieciak nie lubi jak się go targa, buja, wozi wózkiem, cokolwiek byle bez mamy (jak to babci ponosić nie dasz?!). O ludu jaki on biedak zmęczony zasną.

  4. Super tekst 🙂 heheh ode mnie się nareszcie wszyscy odczepili 🙂 Mam trójkę (w tym bliźniaki – roczniaki) i wzbudzamy przy stole podziw (hehe, na drugie imię mam skromność) i strach ( bo mali rozrabiają jak czworaczki).. Pozdrawiamy gorąco!!!

  5. My mamy dwóch synów 6 i 4lata oraz córeczkę na chmurze ostatnio usłyszeliśmy tekst kiedy następne spojrzelismy na siebie i odpowiedział mój to co myślał „jakie następne odrazy trójka co by się nie męczyć co roku” wszelkie ciotki ucichły 🙂

  6. co do diety matki karmiącej mi lekarz powiedział ze nie ma czegoś takiego tzn mam jeść normalnie tylko rozsądnie co oznacza że normalny obiad tak ale już bigos czy inne ciezkie produkty nie koniecznie. i tego się trzymałam .

    1. Bigos też można. 😉

  7. Uwielbiam Cie❤️Mnie trzęsie jak słyszę takie rady🙈Zawsze powtarzam sobie w duchu aby się nie odzywać i olać temat ale prędzej czy później trafia mnie szlak i się zaczyna…😂😂 raz jeden posłuchałam „dobrej rady” jako matka jedynaka. I ośmieszyłam się tylko przed lekarzem. Nigdy więcje😉😉

  8. Jesteś najlepsza 😀 ja karmię piersią 5 miesięczną córkę i jem wszystko po wyjścia ze szpitala moim pierwszym posiłkiem była pizza. Zastanawiam się tylko nad rozszerzaniem diety małej czy już zacząć czy poczekać jeszcze do 6m.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.